• از تگهای سر فصل (HEADING) برای تیتر و عنوان مطالب استفاده می شود. به این مثالها توجه کنید:

سرفصل بزرگ

سرفصل 2

سرفصل 3

در حال کوچک شدن

کوچکتر

بسیار کوچک

از دستورات بالا می توانید برای عنوان مطالب استفاده کنید.

• وقتی که تگ <br> در متنی وارد می شود بقیه آن خط به خط بعد منتقل می شود. در حقیقت تگ <br> یا همان Line Break کاری مشابه فشردن کلید Enter به همراه Shift را انجام می دهد. قابل ذکر است که این تگ نیازی به تگ پایانی ندارد. به یک مثال توجه کنید:

نتیجه مثال بالا به اینگونه است:

مرورگر اصولاً تا وقتی که به کمبود فضا برای یک خط بر نخورد به خط بعدی نمی رود. اما تگ <br> مرورگر را مجبور می کند به خط بعدی برود.مثلاً متن زیر را در ویرایشگر متن خود بنویسید و به صورت html ذخیره کنید، فقط یک خط را در مرورگر خود خواهید دید:

نتیجه به این صورت خواهد بود:

برای اینکه نتیجه ای مشابه متن نوشته شده در ویرایشگر متن داشته باشیم، باید متن را به این صورت بنویسیم:

این هم نتیجه:

من،

یک خط

جدید می خواهم

• <p> تگ پاراگراف است. این تگ باعث ایجاد یک فضای خالی عمودی بین دو خط در دو پاراگراف می شود. درست مثل اینکه شما <br> را دو بار تایپ کنید.از این تگ در اول پاراگراف برای تمایز دو پاراگراف استفاده می شود. به مثال زیر توجه کنید:

و نتیجه به این صورت است:

خط اول از پاراگراف اول
خط دوم از پاراگراف اول

این هم پاراگراف جدید

تگ پاراگراف هم نیازی به تگ پایانی ندارد. اما شما می توانید برای فهم بهتر آنرا در متن خود به کار ببرید. مثلاً به این صورت:

این متن همان نتیجه ای را دارد که متن زیر دارد:

این هم نتیجه هر دو متن بالا:

پاراگراف اول

پاراگراف دوم
ادامه پاراگراف دوم

البته اگر می خواهید صفحه ای که طراحی می کنید معتبر باشد بهتر است از تگ پایانی پاراگراف استفاده کنید. استفاده از تگ پایانی در XHTML الزامی است.

تا اینجا شما می توانید یک صفحه وب پر از متن را بنویسید. در درس بعد به اندازه فونت و رنگ متن می پردازیم.