اختلال هراس
اختلال هراس نوعي اضطراب شديد خودبه خودي که حملات آن عودکننده و غيرقابل پيش‌بيني است بيشتر اين حملات 10-2 دقيقه طول مي‌کشد ولي برخي حملات ممکن است بيش از 2-1 ساعت نيز به طول انجامد. اين نوع اضطراب با علايم حمله‌اي بروز مي‌کند (اغلب در حين خواب)، در حالي که در اضطراب مزمن (اضطراب عمومي)، اضطراب حالت پايدار دارد.
• توضيح کلي اختلال هراس نوعي اضطراب شديد خودبه خودي که حملات آن عودکننده و غيرقابل پيش‌بيني است بيشتر اين حملات 10-2 دقيقه طول مي‌کشد ولي برخي حملات ممکن است بيش از 2-1 ساعت نيز به طول انجامد. اين نوع اضطراب با علايم حمله‌اي بروز مي‌کند (اغلب در حين خواب)، در حالي که در اضطراب مزمن (اضطراب عمومي)، اضطراب حالت پايدار دارد. • علايم شايع علايم جسمي: تپش قلب؛ تُندي ضربان قلب؛ درد سينه ، کوتاهي نفس؛ احساس خفگي؛ تنفس عميق و سريع؛ ضعف يا حالت سستي؛ غش کردن (گاهي)؛ تعريق و لرزيدن ،کرختي و گزگز اطراف دهان، دست‌ها و پاها گرفتگي يا انقباضات عضلاني در دست‌ها و پاها ، احساس «پرپرزدن پروانه‌ها» در معده علايم رواني: ترس شديد از ديوانه شدن (از دست دادن مشاعر)؛ ترس از مردن؛ احساس وحشت ، احساس بي‌واقعيتي، قطع ارتباط با افراد يا اشياء • علل دستگاه هشدار دهنده مغز به نظر مي‌رسد تحت‌تأثير تعامل پيچيده عوامل زيست‌شناختي، ژنتيکي، بيماري‌ها، داروها، و سابقه شخصي حوادث ناگوار باشد. اختلالات مختلفي مي‌توانند محرک بروز حملات هراس باشند (از قبيل اختلالات ريتم قلبي، آنژين صدري، اختلالات تنفسي، آسم، بيماري‌هاي انسدادي ريه، اختلالات غددي، اختلالات تشنجي، داروهاي محرک، محروميت از برخي داروهايي که بدن به آنها وابستگي پيدا کرده است). • عوامل افزايش‌دهنده خطر استرس؛ احساس گناه، خستگي يا کار زياد ؛ بيماري؛ سوءمصرف الکل يا داروها سابقه ساير اختلالات رواني؛ سابقه خانوادگي اختلال هراس • پيشگيري اقدام خاصي براي پيشگيري از حمله اوليه وجود ندارد؛ درمان به پيشگيري از حملات بعدي کمک مي‌کند. • عواقب مورد انتظار در بسياري از بيماران اين اختلال به صورت حملات اندک در طي دوره محدود که فروکش طولاني مدت بيماري را به دنبال دارد بروز مي‌کند. در مورد ساير بيماران، روان درماني يا تجويز داروها ممکن است مؤثر باشد. • عوارض احتمالي اضطراب يا افسردگي مزمن ، اختلالات ترس، از قبيل موقعيت هراس (ترس هنگام تنها بودن يا قرار گرفتن در مکان‌هاي عمومي) ، وابستگي دارويي • • • درمان • اصول کلي بررسي سوابق پزشکي و معاينه توسط پزشک - بررسي‌هاي آزمايشگاهي در صورت لزوم براي رد کردن ساير اختلالات - در مورد احساسات خود با يک دوست يا يکي از اعضاي خانواده صحبت کنيد. اين اقدام گاهي اضطراب شما را کاهش مي‌دهد. - افکار و احساسات اضطرابي خود را به طور روزانه در يک دفتر ثبت نماييد. با بررسي اطلاعات ثبت شده علل اضطراب خود و راه‌حل‌هاي احتمالي آن را ارزيابي کنيد. - روش‌هاي آسوده‌سازي را فرا بگيريد. براي برخي افراد، تجويز دارو مؤثر است. - تا حد امکان استرس را در زندگي خود کاهش دهيد. - براي رفع علايم مربوط به تنفس عميق و سريع، يک کيسه کاغذي کوچک را جلوي دهان و بيني خود بگيريد و به مدت چند دقيقه درون آن تنفس کنيد. • داروها پزشک ممکن است براي بيمار داروهاي ضدافسردگي، بنزوديازپين يا داروهاي مسدودکننده گيرنده بتا تجويز کنند. داروي تجويز شده ممکن است پس از 12-6 ماه درمان به آهستگي کاهش داده شده يا به طور موقت قطع گردد تا مشخص شود آيا حملات هراس عود مي‌کند يا خير. اگر حملات عود نکند دارو را مي‌توان براي هميشه قطع کرد. • فعاليت به طور منظم ورزش کنيد. ، شب به اندازه کافي استراحت کنيد. • رژيم غذايي مصرف کافئين به هر شکل (قهوه، چاي، نوشيدني‌هاي غيرالکلي) را قطع کنيد. با قطع مصرف اين نوشيدني‌ها ممکن است دچار علايم محروميت نظير سردرد يا خستگي شويد، ولي اين علايم در عرض چند روز برطرف مي‌شوند. » » در اين شرايط به پزشک خود مراجعه نماييد اگر شما يا يکي از اعضاي خانواده تان داراي علايم اختلال هراس باشيد که با درمانهاي معمولي انجام شده توسط خودتان برطرف نشده باشد. - عدم موفقيت برنامه درماني پس از 8 هفته درمان - اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد.
برچسب‌ها : اختلال هراس
