فواید نداشتن فرزند
خيلي از زوج ها در نقطه اي از زندگي خود تصميم مي گيرند که تشکيل خانواده دهند و صاحب فرزند شوند. اما خيلي ديگر از زوج ها هم هستند که تصميم مي گيرند به هيچ وجه بچه دار نشوند. انتظار جامعه اين است که هر دو نفر که با هم ازدواج مي کنند، صاحب فرزند شوند و آنهايي که چنين کاري نمي کنند معمولاً "خودخواه"، "غيرعادي" و يا "مشکل دار" خوانده مي شوند. اما خيلي از اين افراد، به جاي اينکه خودشان را "بدون فرزند" ببينند، که روي فقدان و کمبود آنها تکيه دارد، خودشان را "رها از فرزند" مي بينند و اين يعني به اختيار خودشان اين وضعيت را انتخاب کرده اند. يک زوج رها از فرزند، در همان طبقه زوج هاي بي اولاد که دوست دارند صاحب بچه شوند اما قادر به بچه دار شدن نيستند، قرار نمي گيرند. زوج هاي رها از اولاد آنهايي هستند که درمورد بچه دار شدن با هم صحبت کرده و تصميم گرفته اند که صاحب بچه نشوند. اين مسئله به فاکتورهاي مختلفي بستگي دارد مثل وضعيت وراثت در خانواده اي که نمي خواهند بيماري خاصي را به فرزندشان منتقل کنند، يا آسيب هايي که خودشان در زمان کودکي تجربه کرده اند. برخي از زوج ها هم اصلاً غريزه پدر يا مادري ندارند و به همين خاطر فکر مي کنند که منصفانه نيست بچه اي را در اين شرايط به دنيا بياورند. اعضاي خانواده اين زوج هايي که دوست ندارند بچه دار شوند، معمولاً به آنها فشار مي آورند که بچه دار شوند. پدر و مادرهاي زوج که آرزوي پدربزرگ يا مادربزرگ شدن را در سر مي پرورانند و دوست دارند که کسي باشد که نام خانوادگي آنها را به نسل هاي بعد منتقل کند، بيشتر از هر کس ديگر آنها را به بچه دار شدن تحريک مي کنند. اين فشار وقتي والدين زوج بچه ديگري نداشته باشند، شدت بيشتري پيدا مي کند. به اين ترتيب همه جمع هاي خانوادگي براي زوج جوان بسيار پرفشار شده و همه بحث ها به بچه دار شدن آنها ختم مي شود. همچنين وقتي بقيه خواهر برادرهاي زوج نامبرده، همه يکي پس از ديگري بچه دار شوند، تطبيق يافتن در جمع آنها براي آن زوج بسيار دشوار مي شود. خيلي از دوستانشان هم که بچه دار شده اند، کم کم رابطه شان را با آنها کمتر مي کنند چون وجه اشتراکشان با هم کمتر مي شود. حتي ممکن است ديگران با ديده سوءظن به آنها نگاه کنند. خيلي از مردم تصور مي کنند چنين زوج هايي به اين خاطر بچه دار نمي شوند که يا قدرت باروري ندارند و يا اصلاً بچه ها را دوست ندارند. اين درحالي است که در کمتر مواردي چنين تصوري صحت دارد. بااينکه بچه ها موهبت الهي هستند و وجود آنها، اگر خواسته و برنامه ريزي شده باشد، باعث قشنگ تر شدن زندگي مي شود اما زوج هايي که تصميم مي گيرند بچه دار نشوند هم از مزاياي زيادي بهره مند مي شوند. با وجود درگيري هاي کاري زن و مرد در جامعه امروز، اين زوج ها ديگر لازم نيست نگران برنامه ريزي زماني براي نگهداري از بچه باشند. همچنين از نظر مالي نيز وضعيت بهتري پيدا مي کنند چون ديگر نيازي نيز زير بار خرج کمرشکن بزرگ کردن بچه از بدو تولد تا بزرگسالي بروند و اين باعث مي شود پول بيشتري برايشان بماند که در هر راهي که بخواهند خرجش کنند. زوج هايي که بچه ندارند وقت بيشتري براي اختصاص دادن به همديگر دارند که باعث مي شود بيشتر از زوج هاي بچه دار به هم نزديک شوند. اين به آن معنا نيست که زوج هايي که بچه دارند رابطه نزديکي با همديگر ندارند؛ اما مسئوليت هاي آنها در قبال مراقبت از بچه وقتشان را بسيار محدود مي کند. نتيجه اينکه درست نيست بگوييم زوج هايي که خودشان تصميم مي گيرند بچه دار نشوند، به طريقي عيب و ايراد دارند يا فقداني در زندگيشان دارند. اگر زن و مرد به اتفاق هم تصميم گرفته باشند که بچه دار نشوند، آنوقت خانواده و دوستان بايد به نظر و تصميم آنها احترام بگذارند و براي تغيير عقيده شان روي آنها فشار نياورند. از اين گذشته، حتي اگر آنها نظرشان را هم عوض کنند، اين آنها هستند که بايد مسئوليت هاي بچه داري را به دوش بکشند نه خانواده و اطرافيانشان.
برچسبها : فواید نداشتن فرزند,فواید نه داشتن فرزند,فوایدهای نداشتن فرزند
